İsa Kocagül; Gidiyor

Şiir;

Toplumsal mutluluk ya da felaketlerden duyulan sevinç ya da acı gibi ortak duygular, aşk, ayrılık, özlem, ölüm acısı gibi ferdi duygular şiirin konularındandır. Bu tür, dünya edebiyatında da en çok işlenen ve sevilen türdür.

Şiir, Türk edebiyatında da çok sık kullanılmaktadır. Divan edebiyatında Fuzuli, Nedim; Halk tasavvuf edebiyatında Yunus Emre, din dışı Halk edebiyatında Karacaoğlan, yeni edebiyatta Yahya Kemal, Ahmet Haşim, Cahit Sıtkı gibi şairler, bu alanda çok kıymetli eserler meydana getirmişlerdir.

Divan edebiyatında özellikle gazeller, şarkılar; halk edebiyatında koşmalar, semailer şiire örnek gösterilebilir.

Cumhuriyet döneminde ise şiirler türlü nazım biçimleriyle yazıla gelmektedir.
Okuyun…

www.yasarkiraz.com
***

GİDİYOR

Gözlerim bulutlu yağmaya yakın
Çehremi bir hicran almış gidiyor
Tebessüm etsem de aldanma sakın
Gönül nar-ı gama dalmış gidiyor

Tatsızdım hep zaten dünya da dardı
Geceyi gündüzü bir yeis sardı
Belki bir kaç düşüm, ümidim vardı
Akl-ı evvel biri çaldı gidiyor.

Onunla ne yarım ne de bir tümdüm
Çeyreğin çeyreği bir kördüğümdüm
Bu gece her şeyi mehtaba gömdüm
Mazi dedim işte gelmiş gidiyor.

Belki de böylesi hayra vesile
Yolun açık olsun git güle güle
Gidenler üzmez de asıl mesele
Hisseme bir enkaz kalmış gidiyor.

Sadakatten başka bir özne bilmem
Hileye,fesada, cebre eğilmem
Boynuma öyle ip takmaya gelmem
Onurum bana ar olmuş gidiyor.

Paslı bir havanın puslu gecesi
Çözdüğün hayatın son bilmecesi
Ne idi gerçeğin iki hecesi?
Kaderdi! İsa Can bilmiş gidiyor.

İsa Kocagül│Eylül 15, 2016