İsa Kocagül; Bilmezsin

Şiir;

Toplumsal mutluluk ya da felaketlerden duyulan sevinç ya da acı gibi ortak duygular, aşk, ayrılık, özlem, ölüm acısı gibi ferdi duygular şiirin konularındandır. Bu tür, dünya edebiyatında da en çok işlenen ve sevilen türdür.

Şiir, Türk edebiyatında da çok sık kullanılmaktadır. Divan edebiyatında Fuzuli, Nedim; Halk tasavvuf edebiyatında Yunus Emre, din dışı Halk edebiyatında Karacaoğlan, yeni edebiyatta Yahya Kemal, Ahmet Haşim, Cahit Sıtkı gibi şairler, bu alanda çok kıymetli eserler meydana getirmişlerdir.

Divan edebiyatında özellikle gazeller, şarkılar; halk edebiyatında koşmalar, semailer şiire örnek gösterilebilir.

Cumhuriyet döneminde ise şiirler türlü nazım biçimleriyle yazıla gelmektedir.
Okuyun…

www.yasarkiraz.com

BİLMEZSİN

Derdin ne ey gönül, derdin ne söyle
Anmayı bilmezsin, aşkı bilmezsin
Aklınca göklere çıkmışsın öyle
İnmeyi bilmezsin, aşkı bilmezsin

Ne umdun ördüğün nefsî duvardan
Hakikat verilmiş oysa yukardan
Tevhid'den süzülen kutlu pınardan
Kanmayı bilmezsin, aşkı bilmezsin

Şu fânî âlemi bir gerçek sanıp
Mevlâya dönmezsin seraba kanıp
İlâhî mihrapda aşk ile yanıp
Sönmeyi bilmezsin, aşkı bilmezsin

Güneşi, yıldızı, gökteki ayı
Düşünüp aldın mı hikmetden payı
Nerede unuttun söyle pervâyı
Sinmeyi bilmezsin, aşkı bilmezsin

Dört nala gidersin üstünde gaflet
Tefekkür edip hiç çektin mi hasret
Gönlünde varsa da sevgi, muhabbet
Sunmayı bilmezsin, aşkı bilmezsin

Toprakdan gelmişsin sonu topraksın
Üflense düşecek kuru yapraksın
İsa Can Mâşuk'dan hâlâ uzaksın
Yanmayı bilmezsin, aşkı bilmezsin

İsa Kocagül│Kasım 27, 2016