İsa Kocagül; Artık...

Şiir;

Toplumsal mutluluk ya da felaketlerden duyulan sevinç ya da acı gibi ortak duygular, aşk, ayrılık, özlem, ölüm acısı gibi ferdi duygular şiirin konularındandır. Bu tür, dünya edebiyatında da en çok işlenen ve sevilen türdür.

Şiir, Türk edebiyatında da çok sık kullanılmaktadır. Divan edebiyatında Fuzuli, Nedim; Halk tasavvuf edebiyatında Yunus Emre, din dışı Halk edebiyatında Karacaoğlan, yeni edebiyatta Yahya Kemal, Ahmet Haşim, Cahit Sıtkı gibi şairler, bu alanda çok kıymetli eserler meydana getirmişlerdir.

Divan edebiyatında özellikle gazeller, şarkılar; halk edebiyatında koşmalar, semailer şiire örnek gösterilebilir.

Cumhuriyet döneminde ise şiirler türlü nazım biçimleriyle yazıla gelmektedir.
Okuyun…

www.yasarkiraz.com

ARTIK...
Gitmeliyim şimdi gelmişti vakit...
Elimde bir fener yürürüm artık.
Bir ceket bir hırka yollar müsait
Gitmezse ayağım sürürüm artık.

Gülmemi bekleme suretim asık
Belki de son defa kaşlarım çatık
Zaman dar sokak dar kafam bulanık
Bu şehir bana dar, görürüm artık.

Çektiğim kısa çöp düştü uzağa
Aldırmam çıkacak hiç bir tuzağa
Gönlümü ebeden çektim kızağa
Aklımı çarmıha gererim artık.

Virgülü umardım, şimdi noktayım
Kırık bir kemanda sanki notayım
Zaman mı yastaydı ben mi hastayım?
Bir devri maziye bürürüm artık.

Ben ağır yaşadım ağırdı yüküm
Varsın da sarsılsın temelden köküm
İlahi kudretten verilir hüküm!
Zannetme bu dertle çürürüm artık.

Dolunay kayıpta çehresi hüzün
Gecenin gözleri üstümde bugün
İsa Can yeniden başlıyor sürgün
Bilinmez nerede dururum artık.

İsa Kocagül│Kasım 24, 2016