İsa Kocagül; Âhımı Alma

Şiir;

Toplumsal mutluluk ya da felaketlerden duyulan sevinç ya da acı gibi ortak duygular, aşk, ayrılık, özlem, ölüm acısı gibi ferdi duygular şiirin konularındandır. Bu tür, dünya edebiyatında da en çok işlenen ve sevilen türdür.

Şiir, Türk edebiyatında da çok sık kullanılmaktadır. Divan edebiyatında Fuzuli, Nedim; Halk tasavvuf edebiyatında Yunus Emre, din dışı Halk edebiyatında Karacaoğlan, yeni edebiyatta Yahya Kemal, Ahmet Haşim, Cahit Sıtkı gibi şairler, bu alanda çok kıymetli eserler meydana getirmişlerdir.

Divan edebiyatında özellikle gazeller, şarkılar; halk edebiyatında koşmalar, semailer şiire örnek gösterilebilir.

Cumhuriyet döneminde ise şiirler türlü nazım biçimleriyle yazıla gelmektedir.
Okuyun…

www.yasarkiraz.com

ÂHIMI ALMA

Sayende dolduğum artık âşikâr
Bir yerden çıkacak, âhımı alma
Dilimin ucunda şimdi intizar
Dokunsa yakacak, âhımı alma

O sevgi, muhabbet gitti sözümden
Tebessüm firari artık yüzümden
Gönlümden sildim de bir de gözümden
Düşersen yıkacak, âhımı alma

Yıllarım beyhude, ziyanmış meğer
Kurduğun oyuna zannetme değer
Göz yaşım akmasın diyorsan eğer
Diyorum akacak, âhımı alma

Kayboldu esamen sildim şehirden
Ne umdun verdiğin onca zehirden
Dedim ya tam ordan sıktığın yerden
Can olup sıkacak, âhımı alma

Ardından gönlümü çektim hesaba
Yaptığın hiç bir şey sığmaz kitaba
Aklınca zaferin bir gün girdaba
Belki de sokacak âhımı alma

Aynanın önünde şöyle bir durdum
Hayatın gözünde sanki kusurdum
Arkandan bakarken gâyet vakurdum
Zannetme takacak, âhımı alma

İsa Kocagül│Kasım 30, 2016