Gülay Sormageç; Ateş Düştü Ocağa

Şiir;

Toplumsal mutluluk ya da felaketlerden duyulan sevinç ya da acı gibi ortak duygular, aşk, ayrılık, özlem, ölüm acısı gibi ferdi duygular şiirin konularındandır. Bu tür, dünya edebiyatında da en çok işlenen ve sevilen türdür.

Şiir, Türk edebiyatında da çok sık kullanılmaktadır. Divan edebiyatında Fuzuli, Nedim; Halk tasavvuf edebiyatında Yunus Emre, din dışı Halk edebiyatında Karacaoğlan, yeni edebiyatta Yahya Kemal, Ahmet Haşim, Cahit Sıtkı gibi şairler, bu alanda çok kıymetli eserler meydana getirmişlerdir.

Divan edebiyatında özellikle gazeller, şarkılar; halk edebiyatında koşmalar, semailer şiire örnek gösterilebilir.

Cumhuriyet döneminde ise şiirler türlü nazım biçimleriyle yazıla gelmektedir.
Okuyun…

www.yasarkiraz.com
***

ATEŞ DÜŞTÜ OCAĞA

Malazgirt, Patnos, Iğdır ile Silvan’a;
Can dayanmaz gayri bunca fidana;
Arşa çıktı feryat, tak etti cana;
Ateş düştü ocağa ben nideyim
Yol verin kalleşe had bildireyim!

On bir günde on dört şehit canımız;
Oluk oluk aktı yine kanımız;
Ağıtlarda saklı bunca ahımız;
Ateş düştü ocağa ben nideyim;
Yol verin haine had bildireyim!

Yavuklular yine yiğitsiz kaldı;
Duvakları duvarda ışıksız kaldı;
Ana karnında bebe beşiksiz kaldı;
Ateş düştü ocağa ben nideyim;
Yol verin namerde had bildireyim!

Söylerken türkünü sazım titredi;
Düğümlendi boğaza sözüm titredi;
Al Bayrak’lı tabuta özüm titredi;
Ateş düştü ocağa ben nideyim;
Yol verin haine had bildireyim!

Ağlıyor analar ağlıyor yine;
Feryatları bağrı yakıyor yine;
Yutkunur “ Vatan sağ olsun” diye
Ateş düştü ocağa ben nideyim;
Yol verin hadsize had bildireyim!

Gülay Sormageç