İvan Aleksandroviç Gonçarov
Aşağıda İvan Gonçarov hayatının özeti yani kısaca hayatı hakkında bilgi vermeye çalışacağız. İvan Gonçarov biyografisi, özgeçmişi şöyle başlamaktadır.
İvan Aleksandroviç Gonçarov (d. 18 Haziran 1812 – ö. 15 Eylül 1891) Rus yazardır. En ünlü eseri 1859 yılında basılmış Oblomov'dur.
Simbirsk, şimdiki adıyla Ulyanovsk'ta doğmuştur. Babası zengin bir tahıl tüccarıdır. Moskova Devlet Üniversitesi'nden mezun olduktan sonra 30 yıl boyunca devlet memurluğu yaρmıştır.
Gonchaɾov'un ilk ɾoman Alelade Biɾ Hikaye, Sovɾemennik''te 1847 yılında yayınlanmıştıɾ. İkinci ve en iyi bilinen ɾomanı olan Oblomov ise 1859 yılında Otechestvennye Zaρiski'da yayınlanmıştıɾ. sozkimin.com Üçüncü ve son ɾomanı olan Yamaç, Vestnik Evɾopy'da 1869 senesinde okuyuculaɾıyla paylaşılmıştıɾ.
Fyodoɾ Dostoyevski taɾafından kayda değeɾ, itibaɾlı biɾ yazaɾ olaɾak tanımlanmıştıɾ. Anton Çehov kendisinden başaɾılı biɾ yazaɾ olaɾak söz edeɾ.
Hiç evlenmemiştiɾ ve 1891 yılında St. Peteɾsbuɾg kentinde ölmüştüɾ.
İvan Gonçarov Sözleri:
Aşağıda İvan Gonçarov kısa anlamlı sözlerini okuyacaksınız. Yorum yaparak İvan Gonçarov konusuna katkıda bulunabilirsiniz.
Ama insanın kendi vicdanı sözden daha ağırdır. / İvan Gonçarov
Ben elime geçen bir şeyi kolay kolay bırakmam, yeter ki zorla elimden almasınlar; kendime güveniyorum. Gerçi henüz gencim ama... / İvan Gonçarov
Aşk bir ruh kangreni; o kadar çabuk ilerliyor ki. / İvan Gonçarov
Bir iç mücadelenin ona hakim olduğu ama aklın hala yardıma gelmediği görünüyordu. / İvan Gonçarov
İnsanlar rahat yaşamak için çalışıyorlar, ama rahat değiller. / İvan Gonçarov
Çalışan, koşturan insanları hiç anlamıyordu, Oblomov. 'Ne zaman yaşayacaklar bunlar? diye düşünüyordu. Yaşamak dediği ; hiçbirşey yapmadan uyumak, yemek yemek, tekrar uyumak ve rahatça, kayıtsızca hayal kurabilmekten ibaretti. / İvan Gonçarov
Anlayacağın, can sıkıntısı, can sıkıntısı, heρ can sıkıntısı! İnsanlık nerede burada? İnsanlığın yüceliği nerede? Nereye gizlendi insanlık, parçalanıp nereye gitti? / İvan Gonçarov
Keşke insan hiçbir endişe yaşamadan aşkın sıcaklığını duyabilse! Hayat seni rahat bırakmaz. Nereye gitsen yanarsın! Bir sürü duygu ve kaygı birden hayatını dolduruverir. Aşk hayatın en zor okuludur! / İvan Gonçarov
Kurnazlık bozuk para gibidir onunla pek bir şey alınmaz. Bozuk paranın insanı ancak bir iki saat idare edebilmesi gibi, kurnazlık da bazı şeyleri gizler, karşıdaki insanı aldatır ama uzak ufukları görmek, büyük bir olayı başından sonuna dek götürebilmek için yetmez. Kurnazlık uzağı göremez. Ancak burnunun dibindekileri görür, uzağı değil. Onun için de başkaları için hazırlanmış tuzağa düşürür insanı. / İvan Gonçarov
Konuştukları şeyler kiralanmış elbiseler gibi, kendi malları değildir. Yapacak isleri olmadığı için güçlerini öteye beriye harcarlar. Her şeye sarılan ilgileri, ruhlarının boşluğunu ve sevgi yoksulluklarını kapayan bir örtüdür. Ama orta halli bir yol seçmek ve orada derin bir iz bırakarak yürümek islerine gelmez; çünkü böylesi can sıkar, göze çarpmaz; çok şey bilmek o zaman işe yaramaz, gösterişe yer kalmaz. / İvan Gonçarov
Hatıralar mutlu bir hayatın hatıraları olursa güzeldir; insana güç kapanmış yaraları hatırlatınca acı şeylerdir. / İvan Gonçarov
Başkasına ait, hazır düşüncelerin sıradan bir kullanıcısı değildi o; kendi fikirlerini kendi yaratır ve kullanırdı. / İvan Gonçarov
Mesela deniz. Tanrı eksik etmesin ama bizden uzak olsun daha iyi! İnsana hüzün vermekten başka şeye yaramaz. Baktıkça ağlayacağınız gelir. Bu uçsuz bucaksız su kitlesi önünde ruh ezilip büzülür; hiç değişmeden, alabildiğine uzayıp giden bu güzel manzarada yorulan göz, dinlenecek bir yer bulamaz. / İvan Gonçarov
Doğduğunu herhalde annesinden başka kimse fark etmemiştir; yaşadığını da pek az kimse bilir; fakat ölümünü kimse fark etmeyecek, öldüğüne kimse sevinmeyecek, kimse acımayacaktır. Onun düşmanı, dostu yoktur. Yalnızca birçok tanıdıkları vardır. Belki bu silik kişinin yalnız cenazesi bir ilgi uyandıracak, yolda adamın biri saygı ile durup selamlayacak, belki başka bir meraklı da cenazenin önüne koşacak, ölenin adını soracak ve hemen unutacak.. / İvan Gonçarov
İnsan hayatının amacı dört mevsimi de ani değişimler olmadan yaşamak, hayat bidonunu tek bir damla bile dökmeden en uzağa kadar taşımaktır. Ağır ağır yanan bir ateş, alev alev bir yangından daha iyidir. / İvan Gonçarov
Güçlü güçlüyü sevmez hiçbir zaman. Yan yana geldiklerinde, keçiler gibi toslaşmaya başlarlar! Ama bir güçlüyle bir güçsüz iyi geçinirler. Biri gücü için sever ötekini, öteki de yumuşak başlılığı, uysallığı ve onun isteklerine boyun eğdiği için. / İvan Gonçarov
Parlak günler kalmaz, uçup gider ve hayat akar, bir bunalım ötekini izler. / İvan Gonçarov
Heɾ Gün Yan Yana Otuɾmak Kolay Iş Değildiɾ. Biɾbiɾinin Iyi Yanlaɾından Zevk Alıp Kötü Yanlaɾına Kızmamak Için Büyük Biɾ Yaşama Deneyi, Akıl Olgunluğu Ve Insan Sevgisi Geɾektiɾ. / İvan Gonçarov